dōng fēng tíng tóng liú tài zhēn gè fù yī wù dé chuí jiàn téng
東峰亭同劉太真各賦一物得垂?jié)咎?/p>

hán jiàn liú bù xī, gǔ téng zhōng rì chuí.
寒澗流不息，古藤終日垂。
yíng fēng réng wèi dìng, fú shuǐ gèng xiāng yí.
迎風仍未定，拂水更相宜。
xīn huā yǔ jiù yè, wéi yǒu yōu rén zhī.
新花與舊葉，惟有幽人知。