lú gōu
蘆溝

lú gōu nán wàng jǐn chén āi, mù tuō shuāng hán dà mò kāi.
蘆溝南望盡塵埃，木脫霜寒大漠開。
tiān hǎi shī qíng lǘ bèi dé, guān shān qiū sè yǔ zhōng lái.
天海詩情驢背得，關山秋色雨中來。
máng máng yuè shì wú chéng jú, lù lù yīn rén shì fèi cái.
茫茫閱世無成局，碌碌因人是廢才。
wǎng rì yīng xióng hū bù qǐ, fàng gē kōng diào gǔ jīn tái.
往日英雄呼不起，放歌空吊古金臺。